Ο μικρός Καραμελάκης - γλειφιτζουράκης

Μια φορά κι έναν καιρό , κάπου εκεί στην '' ονειροπόλα''  μακριά από εδώ , ζούσε ο μικρός Καραμελάκης - γλειφιτζουράκης.Ήταν κάπου 10 χρονών , όχι πολύ μικρός αλλά όχι και πολύ μεγάλος , ψηλός πολύ για την ηλικία του και με κόκκινα μαλάκια. Ο Καραμελάκης είχε μια μικρή ιδιαιτερότητα , ιδιαιτερότητα για τους άλλους όχι όμως  για αυτόν...Έφτιαχνε καραμελοκατασκευές.Όσοι το άκουγαν γελούσαν μέχρι που εκείνος σταμάτησε να φτιάχνει καραμελοκατασκευές.Ήταν όμως πολύ δυστυχισμένος γιατί αυτό που τόσο πολύ αγαπούσε τον έκανε να κλαίει...Ακόμα και τα δάκρυα του είχαν άλλη γεύση.Πήγαινε σχολείο κανονικά , όμως το καλοκαίρι έφτασε και τα σχολεία θα έκλειναν , γι αυτό οι γονείς του πήραν την απόφαση αφού τον έβλεπαν δυστυχισμένο να τον στείλουν στην κατασκήνωση μαζί με άλλα παιδάκια για να είναι χαρούμενος.

Ο Καραμελάκης δέχτηκε κι έτσι η μέρα της αναχώρησης έφτασε...Ο Καραμελάκης ανέβηκε στο λεωφορείο μαζί με τα παιδάκια και το ταξίδι της κατασκήνωσης μόλις είχε αρχίσει...
Όλα τα παιδιά ήταν ευτυχισμένα και χαρούμενα όμως εκείνος ήταν και πάλι δυστυχισμένος.Του έλειπαν οι κατασκευές του...Κάθε μέρα τις σκεφτόταν και κρυφά από τα άλλα παιδάκια κρυβόταν κάτω από το σεντόνι του και έκλαιγε χωρίς να τον καταλάβει κανείς...Ένα πρωί λοιπόν ο Καραμελάκης βρήκε δίπλα στο κρεβάτι του μια τεράστια σακούλα , την άνοιξε και βρήκε μέσα τεράστια γλειφιτζούρια και καραμέλες πολλές !!!!

Η χαρά του ήταν τεράστια , αμέσως έπιασε δουλειά και ξεκίνησε να φτιάχνει ένα τεράστιο κάστρο.Ο Καραμελάκης δεν είχε δει τα άλλα παιδιά που είχαν ξυπνήσει και τον κοιτούσαν με απορία και θαυμασμό τον Καραμελάκη , τους άρεσε τόσο πολύ...! 

Ένα παιδάκι έκανε μια ερώτηση στον Καραμελάκη ...
- Γιατί δεν μας είχες πει για αυτές τις υπέροχες κατασκευές ??

Ο Καραμελάκης δεν ήξερε τι να απαντήσει γιατί κανείς άλλος δεν του είχε κάνει αυτή την ερώτηση , δεν απάντησε απλά κοίταξε τον φίλο του.
- Δεν χρειάζεται να ντρέπεσαι , οι μεγάλοι πολλές φορές κάνουν λάθη χωρίς να σκέφτονται , μας πληγώνουν χωρίς να σκέφτονται αλλά εμείς βλέπουμε με τα δικά μας μάτια τον κόσμο κι αυτό είναι το ωραιότερο πράγμα στον κόσμο.Ποτέ δεν θα ντρέπεσαι για ότι κάνεις γιατί ο καθένας μας είναι μοναδικός σε αυτόν τον κόσμο της '' Ονειροπόλας '' !!

Ο Καραμελάκης χαμογέλασε και όλα τα παιδιά έγιναν ένα κουβάρι.Ξεκίνησαν όλοι μαζί να κάνουν κατασκευές , με την βοήθεια του μικρού μας φίλου και όλη η κατασκήνωση έγινε μια μεγάλη καραμελογλειφιτζουροκατασκήνωση !!!!!!!!!!!!!!!!!!

Και μην ξεχνάτε...
Όλοι είναι μοναδικοί και ο κόσμος τόσο γλυκός σαν μια μεγάλη καραμέλα....!